At 17

Met 17

Janis Ian

I learned the truth at seventeen
that love was meant for beauty queens
And high school girls with clear-skinned smiles
who married young and then retired.
The valentines I never knew,
the Friday night charades of youth
Were spent on one more beautiful.
At seventeen I learned the truth.And those of us with ravaged faces,
lacking in the social graces,
Desperately remained at home,
inventing lovers on the phone
Who called to say, “Come dance with me,”
and murmured vague obscenities.
It isn’t all it seems at seventeen.A brown-eyed girl in hand-me-downs
whose name I never could pronounce
Said, “Pity, please, the ones who serve;
they only get what they deserve.
And the rich relationed hometown queen
marries into what she needs.
With a guarantee of company
and haven for the elderly.”

Remember those who win the game
lose the love they sought to gain.
In debentures of quality and dubious integrity.
Their small-town eyes will gape at you in dull surprise
When payment due exceeds
accounts received at seventeen.

To those of us who knew the pain
of valentines that never came,
And those whose names were never called
when choosing sides for basketball.
It was long ago and far away;
the world was younger than today
And dreams were all they gave away for free
to ugly duckling girls like me.

We all play the game and when we dare
to cheat ourselves at solitaire.
Inventing lovers on the phone,
repenting other lives unknown
That call and say, “Come dance with me,”
and murmur vague obscenities
At ugly girls like me at seventeen.

Met zeventien leerde ik
dat liefde alleen voor schoonheidskoninginnen was
En voor middelbare school meisjes met gladde huid en glimlach
die jong trouwden en zich dan terugtrokken.
De Valentijnskaarten die ik nooit kende,
de vrijdagavond uitspattingen van mijn jeugd
Werden besteed aan een mooier iemand.
Met zeventien leerde ik de waarheid kennen.En diegenen onder ons met geteisterde gezichten,
tekortschietend in de sociale vaardigheden,
Bleven wanhopig thuis,
en deden alsof we een geliefde aan de telefoon hadden
Die ons opbelde om te vragen “Ga met me dansen”
en die vage obsceniteiten mompelden.
Het is niet allemaal zoals het lijkt met zeventien.Een meisje met bruine ogen en tweedehands kleren
wiens naam ik nooit kon uitspreken
Zei “Medelijden, alsjeblieft, met degenen die dienen;
ze krijgen alleen maar wat ze verdienen.
En de dorpskoningin met al die relaties
trouwt met wie ze nodig heeft.
Met de garantie van gezelschap
en een veilige haven voor als je ouder wordt.”

Bedenk dat degenen die winnen,
de liefde verliezen die ze zochten te krijgen.
In kwaliteitsverplichtingen en dubieuze integriteit.
Hun dorpsogen zullen je in doffe verbazing aanstaren
Als de verschuldigde betaling hoger uitvalt
dan het ontvangen bedrag met zeventien.

Voor diegenen die de pijn kenden
van Valentijnskaarten die nooit kwamen,
En diegenen wiens namen nooit geroepen werden
bij het kiezen van partijen voor basketbal.
Het was lang geleden en ver weg;
de wereld was jonger dan vandaag
En dromen was het enige dat ze gratis weg gaven
aan lelijke meisjeseendjes zoals ik.

We spelen allemaal het spel en als we durven
spelen we vals met solitaire.
Doen alsof we een geliefde aan de telefoon hebben,
en hebben berouw over andere levens die we niet kennen
Die ons opbellen om te vragen “Ga met me dansen”
en die vage obsceniteiten mompelen
Tegen lelijke meisjes als ik

At 17

Met 17

Footer